< Terug
Leven buiten het schermpje
Ik zit in een overvolle trein met de eindbestemming Utrecht Centraal. Als ik om me heen kijk, zie ik niets dan mensen die gefocust naar hun mobiel staren. Een man van rond de 40 speelt Candy Crush terwijl het meisje naast hem een foto van haar Starbucks-beker fotografeert en, na het voorzien te hebben van een hipster-effectje, deelt op Instagram. Tegenover me zit een uitzondering. Een wat oudere vrouw kauwt geconcentreerd op haar pen tijdens het maken van een kruiswoordpuzzel. Ik glimlach. Fijn om te zien dat er nog mensen zijn die niet in beslag zijn genomen door alle social media.
Na een leuke dag doorgebracht te hebben in Utrecht, lig ik ’s avonds moe op de bank. Met een glas thee in de ene hand scroll ik met de andere door alles wat ik vandaag heb gemist. Facebook, Twitter, mail, Instagram: alles komt aan de beurt. Ondertussen luister ik met een half oor naar de reclame die langskomt op de tv.
‘Ik ben er met een revolutionaire uitvinding. Op je mobieltje zit een uit-knop. Druk er eens op, en ontdek dat het leven groter is dan het schermpje voor je neus,’ klinkt het plotseling. Ik kijk op van mijn telefoon naar de televisie. Net als vanmorgen moet ik glimlachen. Ik leg mijn telefoon aan de kant. Bedankt mevrouw in de trein, bedankt reclame van Ben: ik heb weer gemerkt dat het leven groter is dan het schermpje voor mijn neus.
Ik zit in een overvolle trein met de eindbestemming Utrecht Centraal. Als ik om me heen kijk, zie ik niets dan mensen die gefocust naar hun mobiel staren. Een man van rond de 40 speelt Candy Crush terwijl het meisje naast hem een foto van haar Starbucks-beker fotografeert en, na het voorzien te hebben van een hipster-effectje, deelt op Instagram. Tegenover me zit een uitzondering. Een wat oudere vrouw kauwt geconcentreerd op haar pen tijdens het maken van een kruiswoordpuzzel. Ik glimlach. Fijn om te zien dat er nog mensen zijn die niet in beslag zijn genomen door alle social media.
Na een leuke dag doorgebracht te hebben in Utrecht, lig ik ’s avonds moe op de bank. Met een glas thee in de ene hand scroll ik met de andere door alles wat ik vandaag heb gemist. Facebook, Twitter, mail, Instagram: alles komt aan de beurt. Ondertussen luister ik met een half oor naar de reclame die langskomt op de tv.
‘Ik ben er met een revolutionaire uitvinding. Op je mobieltje zit een uit-knop. Druk er eens op, en ontdek dat het leven groter is dan het schermpje voor je neus,’ klinkt het plotseling. Ik kijk op van mijn telefoon naar de televisie. Net als vanmorgen moet ik glimlachen. Ik leg mijn telefoon aan de kant. Bedankt mevrouw in de trein, bedankt reclame van Ben: ik heb weer gemerkt dat het leven groter is dan het schermpje voor mijn neus.
